پلاسما گاز شبه خنثی‌ای از ذرات باردار و خنثی است که رفتار جمعی از خود ارائه می‌دهد. واژه پلاسما به گاز یونیزه‌شده‌ای گفته می‌شود که همه یا بخش قابل‌توجهی از اتم‌های آن یک یا چند الکترون از دست داده و به یون‌های مثبت تبدیل شده باشند یا به گاز به شدت یونیزه‌شده‌ای که تعداد الکترون‌های آزاد آن تقریبا برابر با تعداد یون‌های مثبت آن باشد. سال 1879 میلادی فیزیکدان انگلیسی سر ویلیام کروکس، هنگام بررسی ویژگی‌های ماده در تخلیه الکتریکی، پیشنهاد کرد که این گازها به عنوان حالت چهارم ماده محسوب می‌شوند. در زندگی روزمره نیز با چند نمونه محدود از پلاسما مواجه می‌شویم؛ جرقه رعد و برق، تابش ملایم شفق قطبی، گازهای داخل یک لامپ فلورسان یا لامپ نئون.