معبد چغازنبیل یک زیگورات است. زیگورات بنای خشتی توپر و بدون فضاهای داخلی است که سطح خارجی آن، پوششی از آجر دارد. ابعاد قاعده زیگورات‌ها مربع یا مستطیل و اندازه آنها بین 50 در50 متر یا40 در 50 متر متغیر است. تاکنون هیچ یک از زیگورات‌های شناسایی شده به‌طور سالم و کامل باقی نمانده و لذا ارتفاع اصلی آنها مشخص نشده است. دسترسی به فوقانی‌ترین طبقه زیگورات با پلکان یا راه شیب‌دار صورت می‌گرفت. فضاهای اطراف زیگورات‌ها را با درختکاری پوشش می‌دادند. به طور کلی زیگورات‌ها جایگاه یا معابدی بودند که در دوره کهن مردم بین‌النهرین برای خدایان مورد پرستش خود بنا می‌کردند و در قسمت انتهایی آن به پرستش خدای خویش می‌پرداختند و چون این معابد در بین‌النهرین به نام زیگورات معروف شده و عیلامی‌ها مقارن با ظهور تمدن در بین‌النهرین، در شوش حکومت می‌کردند، نام زیگورات به خود گرفتند.