امپراتوری بابل نو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

امپراتوری بابل نو
→  ۶۲۶ پیش از میلاد–۵۳۹ پیش از میلاد  ←
آشور
پایتخت	بابل
زبان‌(ها)	اکدی, آرامی
دولت	پادشاهی
پادشاه
- ۶۲۶ تا ۶۰۵ پیش از میلاد	نبوپولسر
- ۵۵۶-۵۳۹ پیش از میلاد	نبونید
دوره تاریخی	عصر آهن
- نبوپلسر	۶۲۶ پیش از میلاد
- نبرد اپیس	۵۳۹ پیش از میلاد

تمدن بابل یکی از تمدن‌های باستانی حوزهٔ میان‌رودان است. تاریخ تمدن بابل به چند دوره بخش می‌شود؛ دوره امپراتوری بابل نو از ۶۲۶ تا ۵۳۸ ق.م. می‌باشد.

در سدهٔ هفتم پ.م. شهر بابل تحت فرمانروایی کلدانیان مجدداًٌ عظمت خود را باز یافت. شهر بابل دوباره به عنوان پایتخت امپراتوری بابل برگزیده شد. ژنرالنبوپولاسار که از ۶۲۶ تا ۶۰۵ پ.م. حکومت کرد، سلسله جدید فرمانروایان بابل کلدانی را بنیاد نهاد. پسر نبوپولاسار، نبوکد نزر از ۶۰۵ تا ۵۶۲ پ.م. فرمانروایی کرد.

نبوکدنز (بخت النصر) پیکارهای سختی را علیه یهودا انجام داد و شورش آنها را در هم کوبید. در سال ۵۹۷ پ.م. بخت‌النصر امپراتور بابل سرزمین یهودیه را به تصرف درآورد، در سال ۵۸۶ پ.م. این پادشاه، شهر اورشلیم و معبد سلیمان را نابود کرد یهودیان به اسارت و بردگی به بابل رفتند.

بسیاری از مردمان یهودیه که توان کاری داشتند را به اسارت به بابل برد که در آن هنگام پایتخت کلدانی محسوب می‌شد. سرزمین یهودیه به صورت یکی از ایالات دور افتاده امپراتوری بابل درآمد. یهودیان تا سال ۵۳۸ پ.م. یعنی زمانی که ایرانیان به بابل حمله کردند و آخرین امپراتوری میان‌رودان را نابود کردند همچنان در اسارت بودند.

سرانجام امپراتوری قدرتمند بابل به دست کوروش کبیر در سال ۵۳۸ پ.م. فتح شد. ساتراپ بابل بخشی از امپراتوری هخامنشی گردید.