اتفاقاتی در اعماق اقیانوس‌ها که ما از آن بی‌خبریم (قسمت اول)
– مساحت کره زمین چیزی حدود 510 میلیون کیلومتر مربع است که بیش از دوسوم آن را آب پوشانده و قسمت بسیار بزرگی از این آب که اقیانوس‌ها و دریاهاست کنکاش نشده‌اند. در واقع دانش ما درباره سطح ماه خیلی بیشتر از دانسته‌هایمان در مورد اقیانوس‌های زمین است. البته از زمانی که اولین گزارش‌های مشاهدات یوفوها در آسمان ارائه شدند، گزارش‌هایی هم در مورد اشیای پرنده ناشناسی که در آب فرو می‌رفتند یا از آب بیرون می‌آمدند وجود داشته است (به این اجسام ناشناس عنوان یوسو «Unidentified Submerged Object» اطلاق می‌شود) بر اساس تحقیقات محققان، یوفوهای آب‌های عمیق، به راحتی به رفت و آمدهای خود در آب‌های زمین می‌پردازند. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا یوفوها به این سیاره رفت‌وآمد می‌کنند یا اینکه از راهی خیلی نزدیک‌تر آمده‌اند؛ شاید از اعماق اقیانوس‌ها؟ آیا شهرها یا پایگاه‌هایی در زیر اقیانوس‌ها وجود دارد؟ آیا آتلانتیس یکی از این پایگاه‌هاست؟ واقعا اشیای پرنده ناشناس برای چه به زیر آب دریاها و اقیانوس‌ها رفت و آمد می‌کنند؟ بیایید با هم نگاهی به گزارشات و داستان‌های مربوط به یوسوها بیندازیم.
ماجرای 200 یوسو
کانال سانتا کاتالینا، نواری به پهنای حدودی 42 کیلومتر است که لس‌آنجلس را از جزیره کاتالینا جدا می‌کند. بر اساس یافته‌های علمی، بخش‌هایی از این نوار از روی آب‌هایی می‌گذرد که به اندازه ارتفاع قله اورست عمق دارند و ممکن است بخشی از تاریک‌ترین اسرار این جهان را در خود داشته باشند. در سال‌های اخیر تعداد بسیار زیادی از گزارش‌های مشاهده یوسوها که در آب‌های کانال کاتالینا فرو رفته یا از آن بیرون می‌آمدند، باعث نگرانی‌هایی برای ساکنان منطقه و همین‌طور محققان شده است. پرستون دنت که محقق یوسوهاست، در این باره می‌گوید: «کل این منطقه یکی از نقاط داغ و پر رفت و آمد یوفوهاست. من چیزی بین حدود 300 گزارش رویت یوفو در این منطقه، چه روی آب و چه بر فراز کوه‌های اینجا در دست دارم.»
او که نویسنده کتاب «یوفوها بر فراز کالیفرنیا» است، برای حدود 20 سال فعالیت‌های یوسوها را در این منطقه دنبال کرده است. او می‌گوید: «موج عظیمی از مشاهدات در رشته کوه‌های سانتا مانیکا مربوط به تاریخ 14 جون 1992/24 خرداد 1371 است. در آن روز، چیزی حدود 200 جسم ناشناخته دیده شدند. موضوع عجیب و خاص این مشاهده این بود که این اجسام به جای اینکه از سمت بالا و آسمان پایین بیایند، از پایین به بالا می‌رفتند.»
در ساعت 10:24 شب، چیزی حدود 2 دقیقه، آب‌های اقیانوس آرام به شدت نورانی شدند؛ زیرا صدها جسم بشقاب مانند و درخشان در سکوت مطلق با هم از درون آب بیرون آمدند. آنها پس از لحظه‌ای تاخیر به سوی آسمان شلیک شدند و آن لحظه‌ای بود که تلفن‌های مردم به اداره پلیس شروع شد. متن یکی از این گزارش‌ها
به این صورت است:
معاون کلانتر: ایستگاه کلانتری لاست هیل، بفرمایید.
تماس گیرنده: امشب کسی گزارش عجیب به‌تون داده؟
م.: آه،… می‌شه بیشتر توضیح بدید، عجیب؟
ت.: نورهای عجیب.
م.: نورهای عجیب؟
ت.: بله.
م.: می‌شه بگید چه اتفاقی براتون افتاده؟
ت.: می‌ترسم به‌تون بگم چون فکر می‌کنید دیوونه‌ام… ما فکر کنیم نور شدیدی رو تو آسمون دیدیم.
م.: خوب؟
ت.: صدای هلی‌کوپتر هم نمی‌داد. دارم به‌تون می‌گم. تو عمرم این‌قدر نترسیده بودم.
بر اساس تحقیقات دنت، این گزارش‌ها به گارد ساحلی لانگ بیچ هم رسیده بود. آنها هم درنهایت تحقیق بیشتر در این زمینه را انکار کردند. این اتفاق، دومین واقعه در نوع خود بود که در سه سال گذشته مشاهده می‌شد.
جسم تیره سانتا کاتالینا
در صبح مه‌آلود 7 فوریه 1989/18 بهمن 1367، غواصان، سیستم‌های سونار قایق‌ها و مردمی که در ساحل بودند، شاهد جسم تیره و بزرگی بودند که از زیر آب اقیانوس آرام بالا آمد. برای حدود 90 ثانیه، این جسم عجیب، بی‌حرکت در سطح آب شناور ماند، تا اینکه ناگهان 12 جسم کوچک‌تر از آن جدا شده و به سرعت در هوا دور شدند. 60 ثانیه بعد، جسم مذکور دوباره به درون آب
فرو رفت. آخرین ردی که توسط اسکنر‌های سونار قایق‌ها از آن دریافت شد، نشان می‌داد که به سمت جنوب و کانال سانتا کاتالینا رفته و سپس ناپدید شده بود. دنت توضیح می‌دهد که این اتفاق چند بار مشاهده شده و ده‌ها جسم کوچک‌تر از جسم دیگری که در سطح آب شناور شده به پرواز در آمده‌اند و قطر بعضی از آنها به حدود 6 متر هم می‌رسیده است.
بعد از حادثه سال 1947/1326 در رازول که باعث شد توجه‌ها دوباره معطوف به پدیده اشیای پرنده ناشناس شود، این موج از مشاهدات هم باعث ایجاد سوالات جدید و تحقیقات در زمینه موضوعات جدید و مرتبط با یوسوها شده است.
یوسوی آرژانتین
نکته بسیار جالب در مورد یوسوهایی که مشاهده شده‌اند، این است که این اشیا قابلیت از هم جدا شدن بخش‌های مختلف را داشته‌اند. یکی از مشهورترین مشاهدات در این باره
«رویداد گولفو نوئوو» است که در تاریخ 8 فوریه 1960/18 بهمن 1338، نیروی دریایی آرژانتین را به حالت آماده باش درآورد؛ زیرا دو جسم شبیه به زیردریایی را در آب‌های خود ردیابی کرده بودند. تصور بر این بود که این اجسام، زیردریایی‌های آمریکایی هستند. سپس بر اساس گزارش‌ها، این اجسام درون آب به بخش‌های کوچک تقسیم و به سرعت از آب بیرون پریده و از آنها دور شده بودند.آرژانتینی‌ها هرگز قادر به گرفتن یا سرنگون کردن آنها نشدند. جالب اینکه این خبر حتی به گوش مقامات شوروی مانند خروشچف هم رسیده بود. او آن‌چنان تحت تاثیر این داستان قرار گرفت که دیپلمات نماینده خود در بوئنوس آیرس را فرستاد تا از چند و چون این ماجرا سر در بیاورد. بعضی از محققان تصور می‌کنند که این گزارشات مربوط به زیردریایی‌هایی است که اژدرهایی را شلیک می‌کردند؛ در حالی که دیگران معتقدند در آن زمان، هیچ زیردریایی قادر به شلیک شش اژدر و بلافاصله ناپدید شدن نبوده است.
جسم عجیب پورتوریکو
کتاب «ساکنان نامرئی»، چاپ 1970/1349 نوشته آیوان تی سندرسون فقید، اولین کتابی بود که پدیده یوسوها را بررسی می‌کرد. او در این کتاب به مورد شگفت انگیز دیگری در زمینه یوسوها اشاره می‌کند. در 19 مارس 1963/28 اسفند 1341 در یک مانور زیردریایی‌های آمریکایی در فاصله 150 کیلومتری پورتوریکو، یکی از زیردریایی‌ها ناگهان از مسیر خود خارج شد؛ زیرا جسم دیگری را ردیابی کرده بود که با سرعت 150 گره در حال حرکت بود. زیردریایی‌ها از عمق زیادی که این جسم در آن حرکت می‌کرد، شگفت زده بودند. این جسم در عمق 6 کیلومتری بود؛ در صورتی که زیردریایی‌ها در عمق 2 کیلومتری در اثر فشار زیاد آب له می‌شدند.
این جسم برای مدت 4 روز توسط ناوگان زیردریایی‌ها دنبال شد. این جسم با سرعت زیاد حرکت می‌کرد و سپس مدتی ثابت می‌شد تا ناوگان به او برسد. سپس دوباره حرکت می‌کرد. گزارش‌های مربوط به این حادثه به پایگاهی در شمال ویرجینیا فرستاده می‌شد. با تمام این اوصاف، هرگز هیچ بیانیه یا توضیحی در مورد آنچه آن روز مورد تعقیب قرار گرفت، توسط مقامات مسؤول منتشر نشد ولی بر اساس گزارشات، رد این جسم در روز چهارم از دست رفته و دیگر اثری از آن یافت نشد.
تفاوت این نوع گزارشات و داستان با آنچه به‌طور معمول در مورد یوفوها ارائه می‌شود این است که در گزارشات عادی، مردم عادی هم شاهد ماجرا هستند؛ اما در مورد یوسوهای زیر آبی فقط نیروی دریایی از ماجرا خبر دارد که آنها هم چیزی به محققان ارائه نمی‌کنند.
سیگار برگی نروژ
درحالی‌که گزارشات دیگر از سراسر دنیا به دست محققان می‌رسد، بعضی از مشاهدات نیز ویژگی‌های خاصی دارند. در تاریخ 11 نوامبر 1972/20 آبان 1351، شیئی شبیه زیردریایی که با سرعت زیاد زیر آب حرکت می‌کرد، در سواحل غربی نروژ یعنی در منطقه‌ای به نام سونیوفیورد توسط سونار قایق‌های نیروی دریایی آن کشور کشف و برای دو هفته مایه سردرگمی آنان شد. ناوگانی از کشتی‌ها و هلی‌کوپترهای مخصوص ردیابی اجسام زیر آبی، برای یافتن آن گسیل شدند. در 20 نوامبر/29 آبان، جسم مذکور برای اولین به‌طور مستقیم مشاهده شد. آن را به صورت جسمی عظیم و سنگین و به شکل سیگار برگی توصیف می‌کنند. بعد از مشاهده جسم، ناوگان نیروی دریایی شروع به شلیک موشک و مهمات دیگر به سوی آن کردند؛ ولی جسم مذکور از حالت معلق در هوا دوباره به درون آب فرو رفت. در این حال، مهمات و مین‌های دریایی به آب ریخته شدند. اما آن هم اثری نداشت. پس از دو هفته، تصمیم بر این می‌شد که آن جسم را در جایی محاصره کنند و به دام بیندازند؛ اما در نهایت یوسو جلوی چشم همگان ناپدید شد.