سوسک بمب‌افکن
اژدها و گودزیلا و بقیه دوستان کارتونی و تخیلی که نفس آتشین داشتند، در طبیعت مابه‌ازای حقیقی ندارند، یا دست کم تا کنون جانورشناسان افتخار آشنایی با چنین اژدهایی را نداشته‌اند. اما جانورانی هستند که شاید بتوان آنها را نسخه حقیقی مینیاتوری و البته کمی متفاوت از اژدهای افسانه‌ای دانست. شاید باورتان نشود، اما این موجودات همان سوسک‌های بمب‌افکن کوچکی هستند که شامل بیش از ۵۰۰ گونه مختلف از خانواده سوسک‌های زمینی (Carabidae) می‌شوند. این حشرات کوچک افشانه‌ای محتوی دو ماده شیمیایی هیدروکینن (Hydroquinone) و پراکسید هیدروژن از انتهای شکم خود به بیرون می‌پاشند. این دو ماده درون کیسه‌هایی مجزا انباشته می‌شوند و در مواقع لزوم در کنار آب و آنزیم‌های کاتالیتیک با یکدیگر ترکیب شده و به بیرون پاشیده می‌شوند. نتیجه‌اش هم این است که باعث رسیدن این ترکیب به نزدیکی نقطه جوش و تولید حجم زیادی گاز می‌شود. این حجم هم باعث پاشیدن ترکیب با فشار زیاد به بیرون شده و می‌تواند برای بقیه حشرات کشنده و برای پوست موجودات بزرگ‌تر مثل انسان دردناک باشد. در بیشتر گونه‌ها محل پاشیدن این افشانه داغ در پشت بدن سوسک قرار دارد، اما در برخی گونه‌های آفریقایی، سوسک می‌تواند تا ۲۷۰ درجه محور انتهای بدن خود را به سمت جلو بچرخاند و از میان پاهای خود با هدف‌گیری دقیقی حشره‌ای را که سر راهش قرار گرفته، بکشد.