کنفوسیوس یک فیلسوف بود که در زمان باستان در چین زندگی می‌کرد. تعلیمات او بیشتر در مورد مسائل اخلاقی و فضایل انسانی بود. هر چند گفته‌های او در زمان خودش چندان مورد توجه نبود اما بعدها به صورت اساس تفکر و مذهب چینی‌ها درآمد. احتمالا تا پیش از پیدایش مکتب کمونیسم در قرن ۲۰، مکتب کنفوسیوس مهم‌ترین نقش را در زندگی چینی‌ها داشته. مکتب کنفوسیوس شبیه به مذهب است، اما به جای پرستش خدایان متعدد، به یک راهنما برای فضایل اخلاقی و روش حکومتی معتقد است. کنفوسیوس در بیشتر دوران عمرش از مقامات چندان بلندپایه نبود اما دانش زیادی داشت. در چین باستان آموزش و پرورش از حقوق ویژه اشراف بود. اما کنفوسیوس با شیوه خودش این حق را از آنان گرفت و شاگردانی را جذب کرد و آموزش داد. کنفوسیوس سه هزار شاگرد داشته و در میان آنها چند تن جزو دانشمندان آینده بوده‌اند. هسته تعالیم کنفوسیوس را زن (Zen) می‌نامند ؛ این واژه را به درستی نمی‌توان معنی کرد. به اعتقاد خود وی، zen به معنی «عشق ورزیدن به نوع بشر» است. این فیلسوف عصر باستان، در تعالیم خود پنج رابطه مهم و عمده ارباب و رعیت، پدر و پسر، برادر با برادر، دوست با دوست و زن و شوهر را مورد بحث قرار داد. اگرچه کنفوسیوس چند هزار سال پیش زندگی می‌کرد اما تأثیر او بر زندگی روزمره چینی‌ها هنوز هم باقی است.